وضعيت بيماران اورژانس دربيمارستانهاي ايران چه كسي بايد به اين وضعيت رسيدگي كند؟

 #ایران #بیمار #اورژانس #بیمارستان #وضعیت #پرستار #پزشک

وضعيت بيماران اورژانس دربيمارستانهاي ايران

چه كسي بايد به اين وضعيت رسيدگي كند؟

بیمار در ساعت حدود 12 شب روز جمعه بیست و سوم مرداد ماه با علایم خونریزی شدید از ناحیه ناف و درد شدید در ناحیه شکم به اورژانس بیمارستان شهدای تجریش مراجعه می کند. مسوولین اورژانس ابتدا با دلیل عدم وجود تخت خالی از پذیرش وی امتناع می کنند. بیمار حدود یک ساعت را بر روی تخت چرخدار ویژه حمل بیماران در محوطه حیاط بیمارستان درد را تحمل می کند. با اصرار همراهان، نهایتا در ساعت حدود یک بامداد اورژانس ناچار به پذیرش وی می شود. بیمار توسط همراهان به داخل اورژانس منتقل می شود و در بدو ورود از وجود تعداد تخت خالی متعجب می شود. البته این تعجب با مشاهده مراحل بعدی تشخیص به مرور برطرف می شود! پس از حدود یک ساعت اولین اقدام تشخیصی توسط یکی از رزیدنت های بیمارستان انجام می شود. وی در حال عبور از مقابل تخت بیمار از وی می پرسد "تو چته؟". همراهان بیمار در حال شرح وضعیت وی بودند که رزیدنت مربوطه به طور کلی می رود! این موضوع چند بار اتفاق می افتد تا در نهایت یک انترن پیشنهاد می دهد که "فعلا ببرید سونوگرافیش رو بکنید تا دکتر بیاد". بیمار مجددا توسط همراهان در حالی که درد وی کماکان ادامه داشته، به تخت مخصوص حمل بیماران منتقل و به محل سونوگرافی انتقال داده می شود. نیم ساعت پس از انجام سونوگرافی که بعد از رسیدن نوبت در یک صف بیست و شش نفره صورت گرفت و انتقال مجدد به اورژانس، مقرر می شود که "فعلا رادیولوژی هم انجام بده تا دکتر بیاد". فرایند قبلی مجددا تکرار می شود و عکس از شکم و قفسه سینه به صورت ایستاده تهیه می شود. بعد از ارایه عکس ها به رزیدنت اورژانس وی تنوره می کشد که عکس باید به صورت خوابیده گرفته می شده نه ایستاده! دعوای بین مسوول رادیولوژی و رزیدنت اورژانس که خاتمه میابد سرانجام عکس ناحیه شکمی بیمار به صورت خوابیده با موفقیت اخذ می شود! در همین حین سرانجام پزشک اورژانس هم خود را به محل خدمت خود می رساند و با استفاده از متد معاینه از راه دور تشخیص خود را در پرونده بیمار ثبت کرده و مقرر می شود بیمار صبح روز بعد جهت انجام جراحی از اورژانس به درمانگاه جراحی این بیمارستان منتقل شود. صبح پس از انتقال به درمانگاه جراحی بیمارستان شهدای تجریش، سرانجام بیمار به محل استقرار پزشک جراح انتقال می یابد. گفتنی است کلیه فرایندهای انتقال و تهیه کپی از مدارک و پیدا کردن پزشک و پرستار و سونوگراف و پرونده و غیره توسط همراهان انجام شد و پرسنل بیمارستان از طریق تماشای بیمار در این فرایند همکاری و همراهی داشتند و همچنین نهایت دقت برای حضور بیمار بر بالین پزشک! صورت می گرفت. پزشک جراح بیمارستان نیز پس از حدود دو ساعت در حالی که همزمان به امر داد و بیداد بر سر یک بیمار حدودا نود ساله که پس از معاینه سریعا محل را ترک نکرده بود اشتغال داشت بیمار را بدون دخالت چشم و فقط با دست در شرایطی معاینه کرد که با نگاهی غضبناک و فریاد مشغول مشایعت پیرمرد مذکور بود. تشخیص پزشک این بود که بخاطر عفونت کردن توده و احتمال پخش عفونت در ناحیه شکمی و البته همچنین عدم وجود اتاق عمل خالی امکان جراحی فعلا وجود ندارد و "فعلا یه دوهفته ای آنتی بیوتیک و مسکن تزریق کن بعد بیا ببینیم چی میشه". وی همزمان نامه ترخیص بیمار را امضا کرد. بیمار نیز جان خود را برداشت و از بیمارستان مذکور به سرعت به منزل منتقل شد.