#ایران #تهران #آلودگی
#چهارفصل #هوا
آلودگی هوا در تهران چهار
فصل
افزایش میزان آلودگی هوای
تهران و عدم موفقیت در کنترل و کاهش آن و انجام کارهای پراکنده و بین بخشی و انداختن
توپ مسئولیت از سوی هر سازمان به زمین سازمان دیگر است. سازمانهایی که در
زمینه آلودگی هوا مسئولیت دارند، تنها به دادن وعدههای مکرر و البته بدون عمل بسنده
میکنند، این مسأله سبب شده تا تعداد روزهای پاک و سالم در طول سال بسیار کم باشد،
چرا که با وعده و وعید نمیتوان آلودگی هوا را کاهش با توجه به سهم ۷۰ درصدی خودروها
در آلودگی هوای تهران تا زمانی که خودروهای تولید داخل استاندارد نباشند، نمیتوان
انتظار داشت معضل آلودگی هوا رفع شود. تا وقتی وضعیت ارائه
خدمات از سوی وسایل نقلیه عمومی ارتقاء پیدا نکند، نمیتوان از شهروندان انتظار داشت
به جای خودروی شخصی از خودروی عمومی استفاده نمایند، باید بستر مناسبی را برای گسترش
روزافزون ناوگان حمل و نقل عمومی فراهم نماییم. در تمام دنیا به این
نتیجه رسیدهاند که تنها راه مقابله با آلودگی هوا، توسعه حمل و نقل عمومی است، البته
استفاده از سوخت پاک، جایگزینی حمل و نقل پاک مانند خودروهای هیبریدی و موتورسیکلتهای
برقی و گسترش حمل و نقل زیر زمینی با محوریت مترو از دیگر راهکارهای مقابله با آلودگی
هواست. اقدامات مدیریت شهری در زمینه ساخت ایستگاهها و خطوط
مترو و نیز گسترش شبکه و افزایش ظرفیت مترو با وجود کمبود منابع مالی و امکانات و تجهیزات
قابل تقدیر است،با این وجود، به دلیل مسائل و مشکلات مالی در حوزه حمل و نقل عمومی،
به اهداف پیش بینی شده دست نیافتهایم و از برنامههای تعیین شده عقب هستیم. برای
اجرا و طراحی هر طرحی در ابتدا باید زیرساختهای آن طرح فراهم شود، به مسأله آلودگی
هوای تهران باید به صورت ریشهای نگاه کنیم و هر طرحی را بر اساس این نوع نگاه پیش
بینی کرده و به مورد اجرا در آوریم. دولت اگر به دنبال رفع
معضل آلودگی هوا در پایتخت است، باید توسعه حمل و نقل عمومی را در رأس برنامههای
خود قرار دهد و مطالبات مدیریت شهری و شهروندان تهران در این بخش را هر چه سریعتر
پرداخت نماید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر