#ایران
#آذربایجان #غربی #پرستار#صدا #کارشناس
صدای
یک کارشناس پرستاری ازایران رابشنویم
آیا
فریادرسی هست ؟ پرستاران میهنمان چکاربایدبکنندتا به حداقل ترین حقوق برسند
من میخام صدای ما
به گوش دنیا برسد الان من بابیست سال سابقه هشت ماه است غیر ارحقوق خالی یک میلیون
پانصد هزارتومان یک ریال اضافه کار وکارانه نگرفتم هر ماه سیصدبیست ساعت
هم کار میکنم من هم تلاش م را بادوستان می کنم اما مفتی میرم وکارمیکنم همه هم از
من بدتر
درایران پرستاران به علت مشکلات سالانه تعداد قابل توجهی پرستار ایران را ترک می‌کنند.
در حال حاضر بیشتر پرستاران ایرانی به آمریکا، کانادا و استرالیا رفته و در آنجا
حقوقی به مراتب بالاتر از ایران دریافت می‌کنند. بر اساس آماری که در سال ۸۹ ارائه شد، کمترین حقوق پرستاران با کمترین میزان تحصیلات در
آمریکا، ۵۲ تا ۵۵ هزار دلار در سال است و بالاترین آن ۱۸۶ هزار دلار در سال است. همچنین بنا به اعتقاد برخی از پزشکان، در
ایران کارانهٔ پزشکان در اجرا همیشه
بالاتر از پرستاران بوده است و طبیعی است با افزایش تعداد بیماران، کارانهٔ آنها نیز
افزایش پیدا می‌کند؛ ولی چون کارانه پرستاران میزان کمی می باشد برای همین افزایش بیماران نیز تغییر چندانی در حقوق آنها ایجاد
نمی‌کند. متاسفانه در رابطه با پرستاری، چالشی که قاطبه
پرستاران با آن روبه‌رو هستند، عدم توازن بین نیروی کار و توقعاتی است که از جامعه
پرستاری مطالبه می شود. کار اصلی پرستاری کار بالین است؛ در این حوزه نه تنها به
لحاظ تخت های بیمارستانی با استانداردها فاصله داریم، بلکه حجم کار و میزان نیروی
انسانی هم اصلا استاندارد لازم را ندارد. موضوع دیگر درخواست های حاشیه ای از
جامعه پرستاری است. مانند اعتباربخشی که توان مضاعفی را از جامعه پرستاری می گیرد.
متاسفانه اگر بخواهم بسیار شفاف صحبت کنم باید از بی درایتی مسئولان در این حوزه
صحبت کنم. سیاست ها متاسفانه به گونه ای است که انگیزه دانشجوی پرستاری را از همان
ترم های ابتدایی می گیرد و او را به فکر گریز از این حوزه یا خروج از کشور می
اندازد. گاهی نیز می اندیشد که چگونه راهی انتخاب کند که وارد حوزه بالین نشود.
شاید ریشه اصلی این مسئله این باشد افرادی در این حوزه تصمیم می گیرند که شاید
کمترین تخصص ها و دخالت ها را در این حوزه دارند. من به عنوان پرستار به خودم
اجازه نمی دهم در حوزه پزشکی و قوانین آن دخل و تصرفی کنم. در حال حاضر بیشترین
سیاست گذارها در این حوزه، پزشکان هستند که اطلاعات چندانی از حجم، نوع کار و
مسائل اصلی پرستاری ندارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر