#ایران #تهران #پرستار#مشکلات
نامه یک کارشناس پرستاری
غرض از نگارش این نوشتار در شرایطی که مسئولین
محترم وزارت بهداشت هیچگونه بابی را برای دریافت نظرات و انتقادها باز نگذاشته اند
و به نامه های سرگشاده و نظرات و انتقادهای انبوه کارشناسان جامعه پرستاری و
دلسوزان سلامت کشور پاسخی نمی دهند و کارشناسی کلیه امور کلان کشور در موضوع سلامت
را محدود به چند نفر اطرافیان خود نموده اند ، ارائه چند راهکار می باشد برای آنچه
که جبران کمبود پرسنل پرستاری ذکر می شود و برای آن پرورش بهیار یا کمک پرستار با
آموزش شش ماهه در دست اقدام است وامیدوارم با انتشار این نامه این پیشنهادها مورد
توجه قرار گیرد و سایر کارشناسان و همکاران محترم نیز نظرات تکمیلی و انتقادهای
احتمالی خود به این پیشنهادها را ابزار نمایند.
مساله کمبود پرسنل
پرستاری قطعا از مهمترین مسائل چالشهای در
این سالها است که به مرور با پیر شدن میانگین سنی جمعیت کشور در سالهای آتی ،
پررنگ تر خواهد شد و در صورت عدم چاره اندیشی از حالت معضل و مشکل به بحران تبدیل
گشته و رفع آن نیز با مشکلات بیشتری همراه خواهد بود
1. اجرای طرح بازنشستگی پیش
از موعد پرستاران در سالهای اخیر که البته به دلیل استهلاک بالای بدنی و روحی
دراین شغل سخت که بیشتر هم برای بانوان محترم نمود داشته است ، چاره ای جز این
نبوده است و اکنون در حالی که اجرای طرح هم متوقف شده است ، افزایش فرسودگی های
جسمی و روحی همکاران محترم پرستار ، باعث تبعات آن برای خانواده این عزیزان و
بیشتر شدن بازنشستگی های مصوب کمیسیون از کار افتادگی و استعلاجی های حین خدمت
همکاران محترم خواهد بود.2. توسعه بیماستانها و مراکز دولتی و خصوصی در کشور در سالهای اخیر که در پاسخ به افزایش تقاضا و به منظور رسیدن به استانداردهای جهانی و منطقه ای رخ داده است .
3. کاهش استخدام پرستاران در بخش دولتی به دلیل عدم تامین بودجه استخدام و همزمان با خروج بازنشستگان از مجموعه شاغل4. عدم رغبت تعداد قابل توجهی از پرستاران فارغ التحصیل به خصوص آقایان به استخدام موقت و دائم در بخش های دولتی و خصوصی و روی آوردن ایشان به سایر مشاغلی که سختی کار کمتر و درآمد بیشتری دارند یا مهاجرت به کشورهای دیگر با توجه به درآمد بالا و قابل توجه این شغل در سایر کشورها.
5. عدم جذابیت حرفه و سختی کار روز افزون با اجرای طرح های مختلف و اعتراضهای به وجود آمده که دارای نمود بیرونی از وضعیت نامناسب شغلی می باشد و باعث کاهش رغبت فارغ التحصیلان به جذب در بخشهای دولتی و خصوصی شده است .ین بخش دولتی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر