#ایران #سالگرد درگذشت دکتر محمد قریب بنیان‌گذار طب نوین کودکان
در ایران
محمد قریب در سال ۱۲۸۸ در تهران متولد شد. پدرش علی‌اصغرخان قریب از اهالی روستای گرگان از توابع آشتیان بود. محمد تحصیلات ابتدایی را در دبستان سیروس و متوسطه را در دارالفنون سپری کرد. او در سال ۱۳۰۶ همراه اولین گروهدانشجویان ایرانی برای تحصیل در رشته‌ی پزشکی عازم فرانسه شد. او در سال اول در شهر رن فرانسه موفق به دریافت جایزه‌ی لابراتور تشریح دانش‌کده پزشکی شد. قریب در سال ۱۳۱۴ نخستین ایرانی‌ای بود که توانست در کنکور انترنی
بیمارستان پاریس موفق شود. دکتر قریب در سال ۳۱۷ به ایران بازگشت.او پس از گذراندن دوره‌ی سربازی در سال ۱۳۱۹ به عنوان دانش‌یار طب اطفال در دانش‌گاه مشغول به کار شد. قریب در ابتدا در بیمارستان رازی اداره‌ی بخش اطفال آن مرکز را عهده‌دار شد و پس از آن بخش اطفال بیمارستان هزار تخت‌خوابی را راه‌اندازی نمود.دکتر قریب موفق به دریافت نشان دانش از دانش‌گاه تهران و همین‌طور دریافت نشان درجه‌ی اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش و نشان عالی لژون دونور از دولت فرانسه شد. قریب کتاب در سال ۱۳۱۹ کتاب «بیماری‌های کودکان» را منتشر ساخت. او در سال ۱۳۲۱ نشان عالی دولت فرانسه را از آن خود کرد. قریب در سال‌های زندگی و خدمت و تلاش خود در سمینارهای علمی بسیاری در اقصی نقاط جهان شرکت کرد. قریب اولین تعویض خون در ایران را انجام داد که می‌توان ایشان را از اولین بنیانگذاران انتقال خون در ایران دانست.
دکتر قریب و فریدون کشاورز را از پایه‌گذاران طب اطفال در ایران می‌دانند هر چند فریدون کشاورز به دلیل فعالیت سیاسی و عضویت در حزب توده هیچ‌گاه موفق به تربیت پزشکان اطفال نشد. قریب اما توانست پزشکان بسیاری در این رشته‌ی پزشکی تربیت کند؛ متخصصانی هم‌چون احمد قانع بصیری، مرتضی مشایخی، نورالدین هادوی، غلام‌رضا خاتمی ( مترجم کتاب مبانی طب کودکان نلسون)، احمد سیادتی (متخصص سرشناس بیماری‌های اطفال در تهران) و …. از مهم‌ترین اقدامات پزشکی دکتر قریب می‌توان به تاسیس اولین بیمارستان تخصصی کودکان اشاره کرد. دکتر حسن اهری پزشک ایرانی نیز در این مهم یاری‌گر دکتر قریب بوده است. ساخت این بیمارستان که در واقع با پیش‌نهاد دکتر اهری بود در سال ۱۳۳۷ شروع شد. جرقه‌ی ساخت این بیمارستان زمانی در ذهن این دو پزشک حاذق زده شده که از بیمارستان‌های کودکان شهر تورنتو و چند مرکز علمی دیگر در آمریکا دیدار داشتند.
دکتر محمد قریب در سال ۱۳۵۱ به بیماری هماچوری که همان دفع خون از دستگاه ادراری است مبتلا شد. سرطان مثانه در نهایت دکتر قریب را از پا انداخت و در روز سه‌شنبه اول بهمن‌ماه ۱۳۵۳ در بیمارستان «مرکز طبی کودکان» که محل خدمت خودش نیز بود درگذشت. محمدرضاشاه پهلوی جنازه‌ی قریب را با اتومبیل‌های دربار تا شهر قم که بنا به وصیت قریب در آن‌جا به خاک سپرده شد هم راهی کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر