#ایران #یزد #پرستار#تعرفه
مصاحبه یکی ازمسئولین هیئت مدیره استان یزد
نسبت به وضعیت
پرستاران زحمتکش
چه تعداد پرستار در استان فعاليت مي‌کنند و چند نفر از آنها
عضو نظام پرستاري هستند؟
2500 پرستار شامل کارشناس پرستاري،
بهيار، کاردان اتاق عمل و کاردان بيهوشي در سيستم درماني استان فعاليت مي‌کنند که
1900 نفر آنها عضو نظام پرستاري هستند.
مهم‌ترين مشکلات پرستاران چيست؟
از مهم‌ترين چالش‌هاي پرستاران استان مي‌توان به ناديده گرفتن
نقش مهم آنان در سيستم درمان، اجرا نشدن قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري مصوب مجلس
شوراي اسلامي در سال 86 و بي‌عدالتي در پرداخت‌ها در سيستم درمان اشاره کرد. تنوع قراردادهاي
استخدامي پرستاران نيز يکي ديگر از مشکلات است به طوري که برخي از پرستاران هنوز به‌صورت
شبه پيماني مشغول به کار هستند و يا عده‌اي به صورت شرکتي در کادر درماني به کار گرفته
شده‌اند.
آيا استان با کمبود پرستار هم روبه‌رو است؟
بله و اتفاقا کمبود پرستار يکي از مشکلاتي است که فشار مضاعفي
بر پرستاران فعال استان وارد مي‌کند. استان از نظر تعداد پرستار در کادر درماني با
استانداردهاي جهاني و منطقه‌اي فاصله دارد که اين موضوع موجب وارد شدن فشار کاري مضاعف
به پرستاران شده است. با اينکه سالانه حدود 8 هزار دانشجو در رشته‌هاي گروه پرستاري
از مراکز آموزشي فارغ‌التحصيل مي‌شوند اما تنها حدود نيمي از آنها وارد بازار کار پرستاري
کشور مي‌شوند و اين آمار نشان‌دهنده نارضايتي پرستاران از وضعيت شغلي، پايين بودن درآمد
و همچنين شرايط بد شاغلان اين حرفه در ايران است.
چرا پرستاران احساس مي‌کنند که مورد بي‌توجهي قرار دارند؟
45 تا 50 درصد جامعه درماني
را گروه پرستاري تشکيل مي‌دهند از اين رو بايد سهم بيشتري در مديريت و تصميم‌گيري‌هاي
اين حوزه به پرستاران داده شود و با اعتماد به آنان، جامعه‌اي سالم‌تر و بانشاط‌تر
داشته باشيم.
از جمله مشکلات پرستاران استان را اجرايي نشدن کامل قانون ارتقاي
بهره‌وري عنوان کرديد. در اين باره بيشتر توضيح دهيد.
اين قانون در هيچ‌کدام از بيمارستان‌هاي دولتي، خصوصي و نيمه
دولتي اجرا نشده است. طبق آمارهاي بين‌المللي، پرستاري از مشاغل سخت و زيان‌آور دنيا
تلقي مي‌شود. قانون ارتقاي بهره‌وري هم به اين مورد اشاره کرده است؛ از اين رو پرستاران
بايد بعد از 20سال فعاليت، بازنشسته شوند اما هنوز وزارت بهداشت اين قانون را اجرا
نکرده است.
آيا بيمارستان‌هاي استان هم تلاشي براي اجراي قانون ارتقاي بهره‌وري
نکرده‌اند؟
بيمارستان‌هاي دولتي استان به غير از بند سخت و زيان‌آور بودن
شغل پرستاري، مابقي بندهاي اين قانون را جز براي پرسنل اورژانس، اجرا مي‌کنند بيمارستان‌هاي
خصوصي هم تازه امسال اجراي اين قانون را آغاز کرده‌اند و اميدواريم همه بيمارستان‌هاي
خصوصي از اين قانون تبعيت کنند.
با توجه به اقدامات دولت براي حذف قراردادهاي شرکتي، آيا باز
هم پرستاراني هستند که به صورت شرکتي با بيمارستان‌هاي استان همکاري کنند؟
بله، اما بايد توجه داشت که صلاح نيست همکاران شغل تخصصي پرستاري
به اين شيوه به کار گرفته شوند. بايد شرايطي فراهم کرد که پرستاران با امنيت شغلي کامل
و اطمينان خاطر، کار خود را که همان مراقبت از بيمار و کمک و همکاري به کادر درماني
است، به خوبي انجام دهند. پرستاران شرکتي براي دريافت حقوق خود که اصولا دير پرداخت
مي‌شود مشکل دارند، حتي دريافتي آنها کمتر از بقيه پرسنل بيمارستان‌هاست و همچنين از
دريافت مزاياي کامل از جمله حق مسکن، حق سرويس، حق شيفت در گردش، حق جذب و غيره محرومند.
آنها حتي جرات اعتراض و بيان مشکلات را ندارند چرا که به راحتي اخراج مي‌شوند و قراردادهاي
آنها تمديد نمي‌شود.
قانون تعرفه‌گذاري خدمات پرستاري چرا هنوز اجرا نشده است؟
اين قانون مصوب مجلس در سال 86 است که به تاييد شوراي نگهبان
نيز رسيده است و بايد ظرف 6 ماه در کشور اجرا شود اما دولت‌هاي قبل هر بار به دلايلي
از اجراي آن سرباز زده‌اند و بستر اجراي اين قانون فراهم نشده است. اين در حالي است
که مي‌توان با برنامه‌ريزي و بازنويسي تعرفه‌هاي پزشکي و پرستاري اين قانون را در کشور
اجرا کرد و اجراي آن قطعا به نفع نظام سلامت و درمان است. با توجه به چالش‌هاي دولت
فعلي و کمبود اعتبار و فشار تحريم‌ها، پرستاران صبر کردند اما وقتي طرح تحول نظام سلامت
اجرا شد و بودجه کلان به نظام سلامت تزريق شد، باز هم پرستاران ناديده گرفته شدند،
در حالي که اين طرح، وظايف پرستاران را افزايش داد. به اين ترتيب مشخص شد که اصلا قرار
نيست اين قانون اجرا شود و اراده‌اي براي اجراي اين قانون در کشور وجود ندارد.
تأثير نارضايتي پرستاران از وضعيت شغلي و درآمدي بر کيفيت درمان
چيست؟
پرستاران زياد به دنبال ماديات نيستند اما زماني که پرستاران
دلگرم نباشند و اختلاف 50 تا 100 برابر حقوق خود با پزشکان را ببينند، احساس نااميدي
مي‌کنند و دلسرد مي‌شوند. از طرفي فشار مشکلات زندگي و شيفت‌هاي سنگين و فشرده به دليل
کمبود نيرو باعث خطاهاي کاري و کاهش کارآمدي پرستاران در ارائه خدمات درماني به بيماران
مي‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر